طراحی الگوی آسیب‌شناسی اجرای خط مشی عمومی در ایران

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی – توسعه‌ای و از نظر روش گردآوری داده‌ها، کیفی محسوب می‌شود. راهبرد مورد استفاده در این پژوهش،‌ نظریة داده بنیاد است. این راهبرد روشی نظام‌مند و کیفی برای خلق نظریه است. که خردمایة گزینش آن روش‌مندی در بهره‌گیری از دیدگاه‌های مشارکت‌کنندگان و نیز اختتام آن به مجموعه‌ای از قضایا می‌باشد.هدف اصلی این تحقیق، طراحی الگویی برای آسیب‌شناسی اجرای خط مشی عمومی در ایران است. برای جمع‌آوری داده‌ها، با 20 نفر از خط مشی‌گذاران، مجریان و استادان خط مشی در ارتباط با چالش‌های اجرای خط‌ مشی‌های عمومی مصاحبه‌هایی رو در رو،‌ عمیق و با طرح پرسش‌های باز بین 30 تا 60 دقیقه انجام شد. نمونه‌گیری به صورت نظری انجام شد. نخست مجموعه‌ای از مضامین اولیه طی فرایند کد‌گذاریِ باز گردآوری شده و از درونِ آن‌ها مقوله‌هایی استخراج گردید. سپس در مرحلة کدگذاری محوری، پیوند میان این مقوله‌ها در قالب نمونه‌های کد‌گذاری تعیین شدند و در مرحلة کد‌گذاری انتخابی، یکایک اجزای الگو تشریح گردیدند. مزیت پژوهش حاضر در مقایسه با پژوهش‌های مطرح شده در مورد آسیب‌های اجرای خط‌‌مشی عمومی آن است که الگوی ارائه شده، جامع و مبتنی بر عمل است که هم‌زمان به اغلب مؤلفه‌های مؤثر در اجرای ناموفق خط مشی عمومی توجه کرده است؛ همچنین تصویر کاملی از چالش‌های فضای خط مشی‌گذاری عمومی، چالش‌های فضای عمومی خط‌مشی و چالش‌های فضای اجرای خط مشی عمومی را ترسیم و در نهایت پیامدهای اجرای ناموفق آن را ارئه نموده است.